Oeganda 5

Ik ben eng. “Dat wist ik al”, za je nu wel denken maar het is echt waar. Eerst die maraboes en nu zwijntjes en even later vogels. Er loopt een donker meisje langs en die beesten blijven waar ze zijn en ik kom er aan en weg zijn ze. Die hebben zeker ook nog nooit een blanke gezien.

Ik heb ingezoomd, de ander is al uit beeld	Hier zat net een hele zwerm

Nadat ik het gehele plan in hoofdlijnen klaar had, moest ik het met de professor bespreken. Nu waren de planning en de financiën erbij gekomen. Na afloop was hij helemaal happy en ook meteen benauwd. Je bouwt samen een plan op, voornamelijk door goed te luisteren en rond te kijken om te kunnen invoelen wat wel en niet kan gezien de plaatselijke gebruiken. Hij zag het stuk groeien en zag in gedachten al alles voor zich. Maar dan moet er een planning gemaakt worden en een financieel deel terwijl er geen geld is. Maar ook daar vinden we wel een modus voor. Het kan niet in één jaar. Elke keer vraag ik hem na afloop wat hij ervan vindt en wat hij geleerd heeft. Het is een groeidocument en hij groeit mee en heeft last van voortschrijdend inzicht. Je loop dan af en toe tegen punten aan die je blij maken en punten die je benauwen. Maar als we straks meer gegevens hebben om in te vullen heb je ook meer houvast, dus dat gaat helemaal goed komen. Tot nu toe had ik nauwelijks kennis nodig, alleen discussievaardigheden om de informatie te krijgen die ik nodig had. Nu heb ik ook wat kennis kunnen gebruiken en dat is toch ook wel leuk.

Dit vingerlange ding ging op mijn blote arm zitten wat hij met de dood bekocht. Ik sloeg een stuk van zijn achterlijf af. Ik schrok “enigszins”		Deze vlinder was bijna 20 cm wijd

Om vier uur was ik klaar en iedereen wenste me prettige paasdagen want morgen is er geen onderwijs en zijn veel mensen afwezig. Ik ga dan met de professor het dorp in om ondernemers te bezoeken die hij op mijn aanwijzingen heeft uitgezocht. Maar voor vandaag was ik klaar, ik kon niets meer doen dus ben ik met de camera het terrein rond gaan lopen.
Ik keek uit over prachtige natuur, jungle met in de verte de bergen (we zitten hier hoog, hoe hoog weet ik niet) en daarnaast geploegde akkers of een stukje weiland met een paar runderen, een plantage met koffiestruiken met hier en daar een boom met enorm grote vruchten, Nanka’s of Jack fruit.

Op de achtergrond koffiestruiken
Een van de kassen		Maar zo kan het ook

Onderweg kwam ik natuurlijk ook wel mensen tegen. Mannen lopen hier hand in hand, dat is hier heel gewoon. Ik had dat al gelezen bij de voorbereidingen anders had ik misschien gedacht dat het vrouwen waren omdat ik vanuit de verte nog steeds niet altijd het verschil zie door die korte haardracht. Sommige vrouwen zijn heel schuw als je langs loopt en kijken verschrikt als je naar ze kijkt (ik zei het toch al). En als je ze dan gedag zegt, zeggen ze heel schuchter gedag terug en vragen hoe het met je gaat, op het onderdanige af soms. Ik vind dat wel erg, maar gelukkig zijn ze niet allemaal zo want vandaag sprak ook een jongedame mij aan en vroeg wat ik hier deed. Dat vond ze leuk en bood mij een rondleiding aan, niet vandaag maar morgen. De mensen zijn ontzettend vriendelijk. De dame die je op een van de foto’s de was zag doen, houdt zich ook bezig met het eten. Ze was bezig gedroogde erwten te sorteren en de steentjes eruit te halen om te gebruiken voor het eten van de studenten.

 

Bonen sorteren, ze heeft er pijn bij in de borst en nek van deze houding

De interne studenten moeten zelf alles schoonhouden

Zij maakte zich zorgen om mij wat betreft het eten. Ik eet zo weinig en ze had het zelfs al een beetje aangepast. Ze verwachten dat ik ontzettend veel moet eten met mijn figuur. Waar haal ik in hemelsnaam de energie vandaan. Ik zei dat ik alles at wat er stond maar dat ik echt niet zo veel hoeft en dat ik alleen niet van vis hield. De rest eet ik gewoon. Of ik ook rundvlees lustte en ze zou voortaan de kip zonder botjes voor me doen want ze had gezien dat ik daar met mes en vork wat van had afgepeld en de rest had laten liggen. Ik hoef maar te kikken en het komt er had ze tegen me gezegd. En natuurlijk wilde ze van alles van mij weten. Ze vond het erg leuk dat ik optimistisch was over de toekomst en dat ik zei dat het niet te snel moest gaan want dan zou het niet werken. Dat was ze wel met me eens al heeft ze best een zwaar leven maar wel in een Afrikaans tempo.

Een gemetselde toiletpot		Ook dit is een toilet

Ik had inmiddels nog wat bezienswaardigheden bekeken op de campus en ging toen eten. Na het eten begaf ik me weer naar de meisjesschool waar ik bij de kleintjes wel bekijks had. Een beetje schuw stonden ze daar. Maar even later bleek dat ze kwamen om te zingen. Het halve lokaal stond inmiddels vol. We gingen weer zingen en ik deed er nu een derde lied bij. In the jungle, the lion sleeps tonight. Nou, dat kenden ze allemaal, zelfs tweestemmig. Ik moest wel even de juiste toonsoort voor ze zoeken en toen barstte het los. Een harmonicaatje erbij en de trommels. En maar zingen en dansen. De kinderen hebben genoten en ik ook.
De foto’s zijn met de videocamera genomen, dus zonder flits, maar dat ze plezier hebben is goed te zien

Deze kleine meisjes keken me aan alsof ik wereld wonder was. Ze hebben dapper meegezongen.

Het is de hele dag droog geweest en drukkend warm. Ik hoor het onweer nu in de verte maar dat mag want het is al 20.00 uur.